تبیان، دستیار زندگی
اینجاست که صدای آن بزرگ‎مردِ امروزِ ایران طنین‎انداز می‎شود که: استکبار غلط می‎کند که به ایران سوء ظن دارد!
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

غلط می‎کنید سوء ظن دارید!
انرژی هسته ایی

اینجاست که صدای آن بزرگ‎مردِ امروزِ ایران طنین‎انداز می‎شود که:  استکبار غلط می‎کند که به ایران سوء ظن دارد!

جهان روز به روز در حال پیشرفت است. توسعه با سرعتی باور نکردنی تمام دنیا را پیش می‎برد. همة کشورها در تلاش و تکاپو برای رساندن خود به قافلة پیشرفت‎اند. همه می‎دَوَند تا در هر زمینه‎ای که امکانش برایشان فراهم باشد، چند قدمی از بقیّه پیش بیفتند. عرصة علم و فن‎آوری، اقتصاد و تجارت، فرهنگ و تمدّن،... همه تبدیل شده‎اند به میدان‎های مسابقه‎ای جهانی.

حالا یک عدّه این وسط پیدا شده‎اند که کشورها را تقسیم کرده‎اند و برایشان حق و حقوق تعیین می‎کنند: شما جایتان اینجای پیست است؛ شما هم این طرف؛ ما هم آن بالاترها و جلوترها! شماها حق ندارید جلو بیایید یا دور و بر قلمرو ما سبز شوید. پایتان را از گلیمتان درازتر نکنید و... .

همین کارها را کردند که امام ما (ره) اسمشان را گذاشت «مستکبر» .

این مستکبرین غیر محترم، نسبت به بعضی اسم‎ها آلرژی پیدا کردند. نوع خاصّی از آلرژی که خودشان به آن می‎گویند «سوء ظن». هرجا که سر سوزنی احساس می‎کردند به منافعشان ضربه‎ای وارد می‎شود، آن آلرژی خطرناک بروز می‎کرد. جالب اینجاست که این منافع از تمام سرزمین‎های دور و نزدیک سر بر می‎آوردند و به همه کس و همه چیز هم مربوط می‎شدند.

از اواخر دهة پنجاه شمسی به بعد، بیماری این عالیجنابان در مقابل نام «جمهوری اسلامی ایران» شدّت یافت و تمام ارکان و اعضا و جوارحشان را فراگرفت و اکنون مدّتی است که واژة «انرژی هسته‎ای» آن را به اوج التهاب و خارش رسانده است.

کشورهایی که با ما در این سوی میدان مسابقه ایستاده‎اند و به چشم و ابرو بالا انداختن‎ها و وعده و وعیدهای استکبار توجّه نمی‎کنند، مثل ما به سوء ظنّ آن‎ها هم بی‎اعتنا هستند.

امّا تازگی‎ها خبر از فتوای جدیدی رسیده است که بر اساس آن «انرژی هسته‎ای حقّ مسلّم ماست» که میلیون‎ها ایرانی، هزاران بار، در صدها مکان و زمان مختلف آن را فریاد زده‎اند، نادرست تشخیص داده شده است! جالب‎تر از خودِ فتوا علّت آن است: «چون استکبار جهانی به ایران سوء ظن دارد»!!

اینجاست که صدای آن بزرگ‎مردِ امروزِ ایران طنین‎انداز می‎شود که:  استکبار غلط می‎کند که به ایران سوء ظن دارد!

واقعا باید از خود پرسید: آیا ما وظیفه داریم برای رفع سوء ظنّ این مستکبرین جهان‎خوار از حقوق مسلّم و منافع ملّی خود بگذریم؟ آیا اصولا سوء ظن داشتن یا حسن ظن داشتن چنین افراد و حکومت‎هایی باید پشیزی در اراده و تصمیم ما تأثیر بگذارد؟ چه رسد به اینکه آن را در استنباط حکم شرعی دخالت بدهیم!!

ما اصلا انقلاب کردیم که به استکبار بی‎محلّی کنیم. ما اصلا انقلاب کردیم که دکترین بی‎همتای امام کبیرمان(ره) را بر دنیا حاکم کنیم که مستضعفین از مستکبرین نترسند و در برابرشان بایستند، چون قرار است وارثان زمین باشند: «و نرید ان نمنّ علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمّة و نجعلهم الوارثین»

معنی انقلاب ما همین بود که دیگر زیر بار رعایت منافع استکبار نمی‎رویم و خودمان به سوی قلّه‎ها گام برمی‎داریم«می‎شود؛ ما می‎توانیم» این را باور داریم.

ما برای خوشایند آن‎ها نیست که روز به روز عرصه‎های جدیدی از تعالی را فتح می‎کنیم. به خاطر جلب حسن ظنّ آن‎ها نیست که با هر چه خوی استکباری است مخالفیم و با هر چه قلدری و تبعیض است می‎جنگیم.

ما چون رودی پرخروش به سوی آن دریای موعود در حرکتیم. ماندن نمی‎شناسیم؛ خفتن نمی‎دانیم؛ می‎خروشیم و فتح می‎کنیم و می‎رویم. از هیچ کس هم اجازه نمی‎گیریم. ما رو به سوی قلّه‎های کمال داریم، پا به پای رهبری که تمام قلّه‎ها را می‎شناسد و پیشاپیش ما در حرکت است.


نوشته نظیفه سادات مؤذّن گروه حوزه علمیه